Einde netneutraliteit fnuikend voor innovatie
Ziggo versus Tiscali
Wat is er nu aan de hand? Meneer Obermann van Ziggo heeft in het interview aangegeven serieus te overwegen extra geld te vragen voor bepaalde internetdiensten. Zo zal bijvoorbeeld Netflix een bedrag aan Ziggo moeten gaan betalen in ruil voor een gegarandeerde en kwalitatieve doorgave van de dienst. Deze ontwikkeling doet me denken aan 10 jaar geleden. Toen was het provider Tiscali die Radio538 blokkeerde op internet, omdat ze te veel luisteraars hadden. Is er in 10 jaar tijd dan niets veranderd? En moeten we nu weer de barricaden op om netneutraliteit veilig te stellen?
Bij wie ligt de bal?
Het blijft een getouwtrek, want wie heeft de bovenliggende rol? Is het de aanbieder van de betreffende content/dienst of is het de provider die aan de consumenten levert? Of zijn alle partijen gelijkwaardig aan elkaar? Om antwoord op deze vraag te kunnen geven, moeten we ingaan op het begrip peering. Peering is het openstellen van elkaars netwerken zodat traffic over-en-weer, zonder tussenkomst van een 3e partij, uitgewisseld kan worden. Dit biedt over het algemeen een voordeel qua kortste route en snelheid en kan zeer kostenefficiënt uitpakken voor beide partijen. In het Engelse woord ‘peering’ zit het woord ‘peer’, dat zoveel betekent als gelijke.
Gelijkwaardige relaties
Hier zit de crux. Spreken we nog over gelijkwaardige relaties wanneer een van de partijen meer profiteert van de peering dan de ander? Je kunt deze discussie op een aantal manieren bekijken. Wanneer je het vanuit zakelijk perspectief bekijkt dan kun je alle kanten op. Wie maakt het meeste winst? Welk bedrijf heeft de meeste waarde? Et cetera,et cetera. Maar wanneer je het vanuit netwerktechnisch perspectief bekijkt, luidt de vuistregel: steken beide partijen evenveel moeite in het opzetten van de peering? En als de ene partij er meer moeite in steekt, kunnen we dan nog wel spreken van peering?
Peering of transit
Een buitenlandse provider die een verbinding huurt naar Amsterdam steekt meer moeite in de peeringrelatie dan een Nederlandse provider die een interne patch naar de AMS-IX neemt binnen hetzelfde datacenter. In veel gevallen vindt de buitenlandse provider het geen probleem dat de relatie wat scheef zit en peert graag met de Nederlandse provider. Maar een provider die een werelddekkend netwerk heeft opgebouwd, zal kieskeuriger zijn in de selectie. Het is zelfs zeer waarschijnlijk dat dit netwerk zijn bron van inkomsten is. In dat geval spreek je over transit, iemand die voor jou het verkeer aflevert zo dicht mogelijk bij de consument.
Waarom betaalt Ziggo niet?
Wat Ziggo nu voorstelt, is te begrijpen vanuit zakelijk perspectief. Het bedrijf beschikt zelf over een televisie en video-on-demandpropositie en wordt nu geconfronteerd met een aanbieder die, gebruikmakend van zijn duurbetaalde infrastructuur, zijn tripple-play-droom in duigen laat vallen. Maar vanuit netwerktechnisch perspectief zit het allemaal wat minder logisch in elkaar. Als we kijken naar de initiële vraag - wie bezit de meeste waarde - kan de situatie net zo goed omgekeerd zijn. Facebook bijvoorbeeld, vraagt Ziggo om een kleine bijdrage in de kosten voor het serverpark voor alle Ziggo-abonnees die gebruikmaken van zijn gratis dienstverlening. Of YouTube dat wordt betaald door Ziggo, zodat Ziggo-abonnees de gratis video’s kunnen bekijken.
Einde van netneutraliteit
Jan-Paul van Burgsteden is Executive Director bij True
Kort samengevat: peering is een vrijblijvende keuze voor alle partijen, die vaak wordt ingegeven op een basis van gelijkwaardigheid. Het staat je vrij om te proberen je peering commercieel aan te kleden en als de peering de belangrijkste bron van je inkomsten is, is er sprake van transit. Maar wat dus echt niet kan, is dat je als provider een niet-geprefereerde dienst afknijpt, slechter doorgeeft aan je abonnees of een inferieure dienst levert. Als dat gebeurt, is het einde van de netneutraliteit nabij met al haar nadelige gevolgen.